ว่าด้วย..."ปัญหาพื้นฐานของชาติ"
(ข้อมูลจาก : Google+ ของ คุณเสาวลักษณ์ กัลยา)
ว่าด้วย..."ปัญหาพื้นฐานของชาติ"...!!!
ประเทศเมื่อก้าวขึ้นสู่ยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่ฯ...จะมีปัญหาพื้นฐาน(Fundamental Problem)ที่สำคัญอยู่ 2 ปัญหาใหญ่ คือ...
1. ปัญหาเอกราช
2. ปัญหาประชาธิปไตย
ปัญหาพื้นฐานนั้นเป็นปัญหาของชาติที่จะต้องแก้ไขให้ตกไปเสียก่อนปัญหาอื่นทั้งสิ้น ถ้าไม่แก้ปัญหาพื้นฐานแล้ว ปัญหาอื่นๆก็จะไม่มีเงือนไขแก้ให้ตกไปได้
ปัญหาเอกราช หรือปัญหาอธิปไตยของชาติ...ประเทศทีตกเป็นเมืองขึ้น จะต้องแก้ปัญหาเอกราชให้ตกไปก่อนอื่นทั้งสิ้น คือ จะต้องทำ.."ปฏิวัติประชาชาติ"(National Revolution) หรือทำให้มีอธิปไตยของชาติ ด้วยการต่อสู้กอบกู้อธิปไตยมาเป็นของชาติ เรียกว่า.."กู้ชาติ" ในภาษาธรรมดาทั่วๆไป ถ้าไม่ก็ชาติ หรือไม่มีชาติ หรือไม่มีอธิปไตยของชาติ...ก็จะไปแก้ปัญหาพื้นฐานต่อมาคือ.."ปัญหาประชาธิปไตย" ได้อย่างสิ้นเชิง
เมื่อแก้ปัญหาเอกราชได้ตกไปแล้ว...ก็จะมีเงื่อนไขให้แก้ปัญหาประชาธิปไตย หรือทำให้.."อธิปไตยเป็นของประชาชน" เรียกว่า.."การปฏิวัติประชาธิปไตย"(Democratic Revolution) ซึ่งเป็นปัญหาพื้นฐานของชาติ ถ้าไม่แก้ปัญหาประชาธิปไตยให้ตกไปเสียก่อน ก็จะไม่มีเงื่อนไขแก้ปัญหาอื่นๆให้ตกไปได้
ปัญหาพื้่นฐานของยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่นั้น มีทั้งปัญหาการเมือง ปัญหาการปกครอง ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาวัฒนธรรม ปัญหาสงคม ฯลฯ
แต่ปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ..คือ.."ปัญหาประชาธิปไตย" เมื่อแก้ปัญหาประชาธิปไตยอันเป็นปัญหาพื้นฐานที่สุดตกไปแล้ว...ก็จะทำให้มีเงื่อนไขแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ ไม่ว่าปัญหาการเมือง ปัญหาการปกครอง ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาสังคม ปัญหาวัฒนธรรม ฯลฯ ให้ตกไปได้ตามกฎเกณฑ์
ถ้าเราไม่แก้ปัญหาพื้นฐานที่สุด...เราไปแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ ก็ไม่อาจจะแก้ปัญหาได้อย่างสิ้นเชิง อย่างเช่นที่ประเทศไทยได้แก้ปัญหามาเป็นเวลา 82 ปี เราละเลยการแก้ปัญหาประชาธิปไตยอันเป็นปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ..โดยเข้าใจผิดว่ามันเป็นประชาธิปไตยแล้ว นั่นเอง จะไปแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ จึงล้มเหลวตลอดมา นั่นเอง
หรือพวกคอมมิวนิสต์จะไปแก้ปัญหาเอกราช เสนอการปฏิวัติประชาชาติ...ละเลยการแก้ปัญหาประชาธิปไตย ทั้งๆที่เรามีเอกราช มีอธิปไตยของชาติอยู่แล้ว แต่เป็นเอกราชที่ไม่สมบูรณ์....จึงทำให้แก้ปัญหาไม่ถูกกับปัญหาพื้นฐานของชาติ ทำให้แก้ปัญหาไม่ตก ไม่มีชัยชนะ พ่ายแพ้ไปในที่สุด ดังเช่น เสนอแก้ปัญหา.."ปฏิวัติประชาชาติประชาธิปไตย" ที่ผิดพลาดนั่นเอง
เมื่อไม่แก้ปัญหาพื้นฐานที่สุด จะทำให้แก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆไม่ได้ เมื่อแก้ปัญพื้นฐานอื่นๆไม่ได้...ก็ทำให้เกิดปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้ามากมาย...เช่น ปัญหาสงครามกลางเมือง ปัญหาจลาจลนองเลือด ปัญหาคอร์รัปชั่น ปัญหาความยากจน ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาสังคม ฯลฯ เรายิ่งแก้ปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้าสักเท่าใดก็จะยิ่งล้มเหลวมากเท่านั้น แก้ได้ชั่วคราวก็เกิดปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้าอื่นๆ ผุดพรายขึ้นมาอีกมากมายไม่รู้จบและทวีความรุนแรงเลวร้ายมากขึ้น
นักวิชาการไทยไม่รู้จักปัญหาพืนฐาน และปัญหาพื้นฐานที่สุดขอติ...จึงนำทางความคิดผิดๆ ต่อผู้ปกครองและประชาชนตลอดมาก นักวิชาการไทยไม่รู้จักยุคประวัติศาสตร์ คือ ยุคประวัติศาสตร์โบราณ ยุคประวัติศาสตร์สมัยกลาง ยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม
จึงไม่รู้จักระบบสังคมในแต่ละยุคว่าเป็นอย่างไร...ทั้งด้านการเมือง ด้านเศรษฐกิจ ด้านวัฒนธรรม
ไม่รู้วิชา..คือ...ภาพสะท้อนความสัมพันธ์ภายในของการเมืองอันเป็นส่วนนำ เศรษฐกิจอันเป็นส่วนรากฐาน วัฒนธรรมอั้นเป็นภาพสะท้อน
ไม่รู้กฎเกณฑ์ของแต่ละยุคประวัติศาสตร์ เช่น ยุคประวัติศาสตร์สมัยกลาง(Medieval Order) เช่น...
- การเมืองระบบเจ้าครองนคร(Feudal Lordism)
- ระบบเศรษฐกิจเจ้าเครองนคร((Feudalism)
- รัฐเจ้าครองนคร(Feudal State)
- ลัทธิแผ่กฤษฎานุภาพ(Expansionism)
- ลัทธิครองความเป็นเจ้า(Hegemonism)
- กฤษฎาธิปไตย(Suzerainty) ไม่ใช่อำนาจธิปไตย(Sovereignty)
- ประเทศราช(Suzerainty State) ไม่ใช่เมืองขึ้น(Colony)
- ฯลฯ
ทำให้ไม่รู้จักกฎเกณฑ์ของการเมือง เศรษฐกิจ ของยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่ และการเปลี่ยนผ่าน
- ระบบทุนนิยม(Capitalism) ระบบเสรีนิยม(Liberalism) ระบบเศรษฐกิจตลาด(Market Economy)
- ระบบสังคมนิยม(Socialism)
- ลัทธิประชาธิปไตย(Democracy)
- ลัทธิชาติ(Nationalism)
- ลัทธิรักชาติ(Patriotism)
- ฯลฯ
- การสร้างชาติสมัยใหม่ เป็นต้น
ดังนั้น จีงไม่รู้ปัญหาชาติสมัยใหม่ ไม่รู้จักปัญหาพื้นฐานของชาติ และปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ ดังที่สะท้อนภาพความไม่รู้หรืออวิชชา(Ignorant) หรือรู้ผิด นำชาติและประชาชนสู่ความวิบัติหายนะล่มจมล้มละลายพังพินาศกว่า 82 ปีนับตั้งแต่เปลี่ยนแปลง 24 มิถุนายน 2475 เป็นต้นมา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่รู้ภารกิจระยะเปลี่ยนผ่าน คือ การสร้างประชาธิปไตย อันเป็นภารกิจทางประวัติศาสตร์แบ่งยุคแบ่งสมัย ไมม่รู้จักการปกครองเฉพาะกาล(Provisional Government) ไม่รูัจักเครื่องมือสร้างประชาธิปไตยคือนโยบาย ไม่รู้จักเครื่องมือรักษาประชาธิปไตยคือรัฐธรรมนูญ
คณะวิชาการและยุทธศาสตร์และการจัดตั้ง
องค์การนำใหม่ สภาประชาชนปฏิวัติสันติแห่งชาติ
ขบวนการประชาธิปไตยแห่งชาติ
วันที่ 8 ตุลาคม 2557
ว่าด้วย..."ปัญหาพื้นฐานของชาติ"...!!!
ประเทศเมื่อก้าวขึ้นสู่ยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่ฯ...จะมีปัญหาพื้นฐาน(Fundamental Problem)ที่สำคัญอยู่ 2 ปัญหาใหญ่ คือ...
1. ปัญหาเอกราช
2. ปัญหาประชาธิปไตย
ปัญหาพื้นฐานนั้นเป็นปัญหาของชาติที่จะต้องแก้ไขให้ตกไปเสียก่อนปัญหาอื่นทั้งสิ้น ถ้าไม่แก้ปัญหาพื้นฐานแล้ว ปัญหาอื่นๆก็จะไม่มีเงือนไขแก้ให้ตกไปได้
ปัญหาเอกราช หรือปัญหาอธิปไตยของชาติ...ประเทศทีตกเป็นเมืองขึ้น จะต้องแก้ปัญหาเอกราชให้ตกไปก่อนอื่นทั้งสิ้น คือ จะต้องทำ.."ปฏิวัติประชาชาติ"(National Revolution) หรือทำให้มีอธิปไตยของชาติ ด้วยการต่อสู้กอบกู้อธิปไตยมาเป็นของชาติ เรียกว่า.."กู้ชาติ" ในภาษาธรรมดาทั่วๆไป ถ้าไม่ก็ชาติ หรือไม่มีชาติ หรือไม่มีอธิปไตยของชาติ...ก็จะไปแก้ปัญหาพื้นฐานต่อมาคือ.."ปัญหาประชาธิปไตย" ได้อย่างสิ้นเชิง
เมื่อแก้ปัญหาเอกราชได้ตกไปแล้ว...ก็จะมีเงื่อนไขให้แก้ปัญหาประชาธิปไตย หรือทำให้.."อธิปไตยเป็นของประชาชน" เรียกว่า.."การปฏิวัติประชาธิปไตย"(Democratic Revolution) ซึ่งเป็นปัญหาพื้นฐานของชาติ ถ้าไม่แก้ปัญหาประชาธิปไตยให้ตกไปเสียก่อน ก็จะไม่มีเงื่อนไขแก้ปัญหาอื่นๆให้ตกไปได้
ปัญหาพื้่นฐานของยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่นั้น มีทั้งปัญหาการเมือง ปัญหาการปกครอง ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาวัฒนธรรม ปัญหาสงคม ฯลฯ
แต่ปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ..คือ.."ปัญหาประชาธิปไตย" เมื่อแก้ปัญหาประชาธิปไตยอันเป็นปัญหาพื้นฐานที่สุดตกไปแล้ว...ก็จะทำให้มีเงื่อนไขแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ ไม่ว่าปัญหาการเมือง ปัญหาการปกครอง ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาสังคม ปัญหาวัฒนธรรม ฯลฯ ให้ตกไปได้ตามกฎเกณฑ์
ถ้าเราไม่แก้ปัญหาพื้นฐานที่สุด...เราไปแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ ก็ไม่อาจจะแก้ปัญหาได้อย่างสิ้นเชิง อย่างเช่นที่ประเทศไทยได้แก้ปัญหามาเป็นเวลา 82 ปี เราละเลยการแก้ปัญหาประชาธิปไตยอันเป็นปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ..โดยเข้าใจผิดว่ามันเป็นประชาธิปไตยแล้ว นั่นเอง จะไปแก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆ จึงล้มเหลวตลอดมา นั่นเอง
หรือพวกคอมมิวนิสต์จะไปแก้ปัญหาเอกราช เสนอการปฏิวัติประชาชาติ...ละเลยการแก้ปัญหาประชาธิปไตย ทั้งๆที่เรามีเอกราช มีอธิปไตยของชาติอยู่แล้ว แต่เป็นเอกราชที่ไม่สมบูรณ์....จึงทำให้แก้ปัญหาไม่ถูกกับปัญหาพื้นฐานของชาติ ทำให้แก้ปัญหาไม่ตก ไม่มีชัยชนะ พ่ายแพ้ไปในที่สุด ดังเช่น เสนอแก้ปัญหา.."ปฏิวัติประชาชาติประชาธิปไตย" ที่ผิดพลาดนั่นเอง
เมื่อไม่แก้ปัญหาพื้นฐานที่สุด จะทำให้แก้ปัญหาพื้นฐานอื่นๆไม่ได้ เมื่อแก้ปัญพื้นฐานอื่นๆไม่ได้...ก็ทำให้เกิดปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้ามากมาย...เช่น ปัญหาสงครามกลางเมือง ปัญหาจลาจลนองเลือด ปัญหาคอร์รัปชั่น ปัญหาความยากจน ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาสังคม ฯลฯ เรายิ่งแก้ปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้าสักเท่าใดก็จะยิ่งล้มเหลวมากเท่านั้น แก้ได้ชั่วคราวก็เกิดปัญหาเร่งด่วนเฉพาะหน้าอื่นๆ ผุดพรายขึ้นมาอีกมากมายไม่รู้จบและทวีความรุนแรงเลวร้ายมากขึ้น
นักวิชาการไทยไม่รู้จักปัญหาพืนฐาน และปัญหาพื้นฐานที่สุดขอติ...จึงนำทางความคิดผิดๆ ต่อผู้ปกครองและประชาชนตลอดมาก นักวิชาการไทยไม่รู้จักยุคประวัติศาสตร์ คือ ยุคประวัติศาสตร์โบราณ ยุคประวัติศาสตร์สมัยกลาง ยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม
จึงไม่รู้จักระบบสังคมในแต่ละยุคว่าเป็นอย่างไร...ทั้งด้านการเมือง ด้านเศรษฐกิจ ด้านวัฒนธรรม
ไม่รู้วิชา..คือ...ภาพสะท้อนความสัมพันธ์ภายในของการเมืองอันเป็นส่วนนำ เศรษฐกิจอันเป็นส่วนรากฐาน วัฒนธรรมอั้นเป็นภาพสะท้อน
ไม่รู้กฎเกณฑ์ของแต่ละยุคประวัติศาสตร์ เช่น ยุคประวัติศาสตร์สมัยกลาง(Medieval Order) เช่น...
- การเมืองระบบเจ้าครองนคร(Feudal Lordism)
- ระบบเศรษฐกิจเจ้าเครองนคร((Feudalism)
- รัฐเจ้าครองนคร(Feudal State)
- ลัทธิแผ่กฤษฎานุภาพ(Expansionism)
- ลัทธิครองความเป็นเจ้า(Hegemonism)
- กฤษฎาธิปไตย(Suzerainty) ไม่ใช่อำนาจธิปไตย(Sovereignty)
- ประเทศราช(Suzerainty State) ไม่ใช่เมืองขึ้น(Colony)
- ฯลฯ
ทำให้ไม่รู้จักกฎเกณฑ์ของการเมือง เศรษฐกิจ ของยุคประวัติศาสตร์สมัยใหม่ และการเปลี่ยนผ่าน
- ระบบทุนนิยม(Capitalism) ระบบเสรีนิยม(Liberalism) ระบบเศรษฐกิจตลาด(Market Economy)
- ระบบสังคมนิยม(Socialism)
- ลัทธิประชาธิปไตย(Democracy)
- ลัทธิชาติ(Nationalism)
- ลัทธิรักชาติ(Patriotism)
- ฯลฯ
- การสร้างชาติสมัยใหม่ เป็นต้น
ดังนั้น จีงไม่รู้ปัญหาชาติสมัยใหม่ ไม่รู้จักปัญหาพื้นฐานของชาติ และปัญหาพื้นฐานที่สุดของชาติ ดังที่สะท้อนภาพความไม่รู้หรืออวิชชา(Ignorant) หรือรู้ผิด นำชาติและประชาชนสู่ความวิบัติหายนะล่มจมล้มละลายพังพินาศกว่า 82 ปีนับตั้งแต่เปลี่ยนแปลง 24 มิถุนายน 2475 เป็นต้นมา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่รู้ภารกิจระยะเปลี่ยนผ่าน คือ การสร้างประชาธิปไตย อันเป็นภารกิจทางประวัติศาสตร์แบ่งยุคแบ่งสมัย ไมม่รู้จักการปกครองเฉพาะกาล(Provisional Government) ไม่รูัจักเครื่องมือสร้างประชาธิปไตยคือนโยบาย ไม่รู้จักเครื่องมือรักษาประชาธิปไตยคือรัฐธรรมนูญ
คณะวิชาการและยุทธศาสตร์และการจัดตั้ง
องค์การนำใหม่ สภาประชาชนปฏิวัติสันติแห่งชาติ
ขบวนการประชาธิปไตยแห่งชาติ
วันที่ 8 ตุลาคม 2557
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น