"เกลียวแห่งคอสมิคพาสตา" ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อแรงโน้มถ่วงของ "โปรโตกาเเล็กซี" หรือ "กาเเล็กซีที่ยังไม่คลอด" กับภาวะทรงกลดของสสารมืด (ฮาโล ออฟ ดาร์ค แมทเทอร์) ดึงดูดเส้นใยทั้งหลายของไฮโดรเจนเข้าไปหาจานที่กำลังหมุนวนดังกล่าว เส้นใยไฮโดรเจนต่างๆ เหล่านั้นในเวลาต่อมาจะพันรวมกันขยายใหญ่ขึ้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของเกลียว แห่งจักรวาล ที่ในเวลาต่อมาก็กลายเป็นกาเล็กซีต่างๆ นั่นเอง เส้นใยไฮโดรเจนดังกล่าวนี้สามารถจำแนกได้เมื่อมองไปยังพื้นที่ของจักรวาลที่ เป็นช่องว่างปลอดจากกาเเล็กซีทั้งหลาย
ก่อนหน้านี้ นักวิจัยและนักดาราศาสตร์ยึดถือกันมาตลอดว่า กาเเล็กซีต่างๆ ก่อตัวขึ้นภายใน "ฮาโล" ของ "สสารมืด" อันเป็นสสารชนิดหนึ่งซึ่งมนุษย์ยังไม่สามารถตรวจสอบได้โดยตรง เพียงแต่รับรู้การคงอยู่ของมันจากอิทธิพลของแรงโน้มถ่วงของสสารมืดที่มีต่อ สสารอื่นโดยรอบ
นักดาราศาสตร์เชื่อว่า เมื่อฮาโลของสสารมืดยุบตัวลง จะเกิดกระบวนการบีบอัดก๊าซไฮโดรเจนที่อยู่ภายในฮาโลจนก่อให้เกิดความร้อน มหาศาลขึ้น ต่อเมื่อก๊าซเหล่านั้นค่อยๆ เย็นลงจนถึงระดับอุณหภูมิราว 10,000 องศาเซลเชียส กลุ่มเมฆก๊าซไฮโดรเจนเหล่านี้จึงยุบตัวลงและก่อรูปเป็นดาวฤกษ์ขึ้นมาด้วย ระดับความเร็วที่คงที่ ซึ่งทางดาราศาสตร์เรียกกันว่ากระบวนการ "กราวิเตชั่นแนล คอลแลปส์"
คริสโตเฟอร์ มาร์ติน ระบุว่า ความเชื่อดังกล่าวนี้คงอยู่มาจนถึงราวปลายทศวรรษ 1990 เมื่อนักดาราศาสตร์พบว่ากระบวนการดังกล่าวไม่สามารถอธิบายการเกิดดาวฤกษ์ พร้อมๆ กันเป็นจำนวนมหาศาลที่ตรวจสอบพบในกาเเล็กซีต่างๆ ทั้งหลาย ซึ่งอยู่ห่างไกลในระยะทางที่สามารถแปรเป็นเวลาได้ว่าย้อนหลังไปถึงช่วงเวลา ราว 2,000 ล้านปีหลังการเกิด "บิ๊กแบง" ได้อย่างสมเหตุสมผล
ดร.มาร์ตินระบุว่า ต่อมาเมื่อเกลียวแห่งจักรวาลดังกล่าวกลายเป็นส่วนหนึ่งของโปรโตกาแล็กซีแล้ว นั่นแหละ กระบวนการ "กราวิเตชั่นแนล คอลแลปส์" จึงเกิดขึ้นและก่อรูปเป็นดาวฤกษ์ต่างๆ เป็นจำนวนมากในที่สุด
อย่างไรก็ตาม มาร์ตินชี้ว่า เกลียวคอสมิคพาสตาเองก็น่าจะมีข้อจำกัด เนื่องจากเมื่อจักรวาลขยายตัวออกไปเรื่อยๆ มิติต่างๆ ของเส้นใยและเกลียวแห่งจักรวาลก็จะใหญ่โตขึ้นตามไปด้วย เมื่อใดก็ตามที่เกลียวแห่งจักรวาลโตขึ้นจนมีขนาดใหญ่กว่าฮาโลของสสารมืดของ โปรโตกาแล็กซี การดึงดูดเกลียวดังกล่าวเข้ามาหาก็จะลดประสิทธิภาพลงด้วย
ดังนั้น ดร.มาร์ตินเชื่อว่า การไหลเข้าหาฮาโลของสสารมืดในโปรโตกาแล็กซีอาจไม่ใช่ปัจจัยก่อกำเนิด กาแล็กซีเพียงอย่างเดียว แต่อาจมีปัจจัยอื่นๆ ประกอบอยู่ด้วยเช่นกัน เพื่อให้กระบวนการขยายตัวของเส้นใยและเกลียวชะลอช้าลง หรือเป็นแนวทางอื่นๆ ในการส่งเส้นใยไฮโดรเจนเข้าสู่โปรโตกาแล็กซีพร้อมกันไปด้วย
ซึ่งข้อมูลเหล่านี้ ก็ยังต้องศึกษาค้นคว้ากันต่อไป
คุณพบเนื้อหานี้ที่ EDUZONES KNOWLEDGE
ข้อมูลและภาพประกอบ : มติชนออนไลน์ 9 กันยายน 2558
(เครดิตภาพ-Caltech Academic Media Technologies/Martin/PCWI/Caltech)
ค้นหา ความรู้ทั่วโลก เพิ่มเติม ที่ > EDUZONES KNOWLEDGE สาระน่ารู้ ความรู้รอบตัวทั่วโลก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น